Απο το πρωί διαβάζουμε όλοι σχετικά με το ντέρμπι του σαββατου μεταξύ ΑΕΚ-ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΥ σχεδόν σε όλα τα μέσα όλοι λίγο πολύ γύρω από προιστορίες και κατάσταση που βρίσκονται οι δυο ομάδες.Υπαρχή κάτι όμως που έμενα δεν μου φεύγη μέσα από το μυαλό κάθε φορά που γίνετε αυτό το παιχνίδι είτε στο Καραισκάκη είτε οπουδήποτε το μυαλό μου τρέχει πίσω.Ναι περάσαν πολλά χρονιά τον Φεβρουάριο που μας έρχεται θα κλείσουν 30 χρονιά από κοινή την αποφράδα ήμερα.Οταν ήμουν μικρός ο πάππους μου μου έλεγε εγώ είμαι εδώ αγόρι μου για να σου λέω ότι δεν είδαν τα μάτια σου και δεν άκουσαν τα αυτιά σου.Θα έρθει η ώρα που θα πρέπει να κάνεις και εσύ το ίδιο.Τότε δεν καταλάβαινα τη έλεγε .Τώρα λοιπόν ήρθε η ώρα να πω εγώ για θυμηθούν οι παλιοί και να μάθουν οι νέοι.Μια ήμερα χαράς που μετατράπηκε σε θρήνος για όλοι την ελλάδα και χάθηκαν άδοξα νέα παιδιά.Η συγκίνηση για όλα αυτά που ζήσαμε τότε όσοι ήμασταν μέσα στην θύρα 7 του τότε Καραισκακη δεν μου επιτρέπει να πω πολλά.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου